Krzyżowanie wsteczne
Krzyżowanie wsteczne (ang. backcrossing) – metoda stosowana w hodowli roślin polegająca na krzyżowaniu potomka (F1, F2, .. Fn) z jedną z odmian rodzicielskich (P). W efekcie krzyżowania wstecznego uzyskuje się pokolenie wsteczne (BC). Kolejne pokolenia wsteczne oznacza się w nadeptujący sposób BC1, BC2 etc. Patrz także IBL. Krzyżowanie wsteczne ogranicza liczbę genotypów w rozszczepiających się pokoleniach.
Pojedyncze krzyżowanie wsteczne jest także używane jako krzyżówka testowa umożliwiająca określenie jak dziedziczą się cechy warunkowane pojedynczymi genami.
Wielokrotne krzyżowanie wsteczne zaleca się w wypadkach gdy Hodowca zamierza wprowadzić do istniejącej już odmiany pojedynczą cechę z odmiany bardzo od niej odległej.
Zastosowanie
Dzięki krzyżowaniu wstecznemu można wprowadzić pojedyńczy gen jednej formy rodzicielskiej na tło genetyczne formy drugiej.
Krzyżowanie wsteczne pozwala na:
- wprowadzenie cech determinowanych genami dominującymi
- wprowadzenie cech determinowanych genami recesywnymi
Krzyżowanie wsteczne stosuje się także w hodowli odmian wieloliniowych oraz w hodowli heterozyjnej - przy wprowadzaniu do linii wsobnych cech odporności na patogeny, lub przy otrzymywaniu nowych linii meskoniepłodnych cebuli i innych roślin.
Zalety metody krzyżowania wstecznego:
- możliwość osiągnięcia założonego efektu hodowlanego stosunkowo w krótkim czasie
- liczebność osobników nie musi być tak duża, jak w zwykłej hodowli krzyżówkowej;
- można wprowadzić do istniejącej odmiany :niewielkie zmiany: np: pojedyńczą cechę
Wady
- trudności przy wprowadzaniu cech recesywnych
- fragmenty genomu z drugiego partnera mimo selekcji są obecne razem z niekorzystnymi cechami związanymi z nimi.
literatura:
Wikipedia: [1],
Hodowla roślin : podręcznik dla techników hodowli roślin i nasiennictwa Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne :1985[2],